Czasami człowiek musi

Lekki zastój zapanował na moim blogu - a wszystko przez totalnego lenia robótkowego, który rozgościł się w moim mieszkaniu na całego. Leń jest bestią złośliwą - rzutuje też na wszelkie inne formy aktywności, a ja kłócić się nie lubię. Efekty, a bardzo proszę: moja ostatnia notka zdążyła już wejść w okres starości, praktycznie zerowe wyniki w sferze robótek i gigantyczne zaległości blogowe/mailowe/itepe.
A może czasami człowiek musi? Odsapnąć i po prostu polenić się? A może po prostu przedawkowałam - czy w ogóle można przedawkować robótki?

No nie - aż tak źle nie jest (podkreślmy "aż tak"). Coś tam dziubnęłam - choć nie wiem czy się liczy bo właściwie zostałam zmuszona sytuacją - Mały Wojtek Dorfi nie mógł zostać bez stosownej, pamiątkowej metryczki. Co było robić - ciocia przysiadła i wyhaftowała:



Dumni rodzice dostali kartkę okolicznościową:



Krzysiu - Dziękuję za wyróżnienie - ja osobiście nie wskazuję nikogo - nie jestem w stanie wybrać wśród tylu wspaniałych blogów tych naj.



Spotkała mnie też w tym tygodniu przewspaniała niespodzianka, o to co przygotowała dla mnie Fanaberia (zdjęcie pochodzi z jej bloga):