Czy ktoś mnie jeszcze pamięta?
Powinnam chyba zaczekać z tym postem do 1 sierpnia (wtedy to popełniłam radośnie ostatni post) ale w czwartek będzie się działo (zapraszamy), gotowam zapomnieć i odłożyć triumfalny powrót (ejże, a gdzie fanfary?) na kolejny rok i pewnie wiecie jakby się to skończyło (dodajmy, że akcja reaktywacja trwa od najmarniej dwóch lat).
To co spuszczamy grubaśną zasłonę (w razie czego na kieckę z czasów wojny secesyjnej będzie jak znalazł) na 3 lata śpiączki blogowej i przecinamy wstęgę...
*fotka z zasobów netu
nooo :))) wreszcie
OdpowiedzUsuńto trzy lata minęło - omg jak ten czas leci :) Fajnie że wróciłaś :)
OdpowiedzUsuńTaki długi staż blogowy masz i nic się nie chwalisz? ;)
OdpowiedzUsuńAguś -
OdpowiedzUsuńMadziu - ano działo się trochę to i czas zleciał
Eleonora - e tam długi, jak mój trzyletni stupor odejmiesz to zostanie tycityci ;)
Stęskniłam się, straciłam nadzieję, że tu jeszcze wrócisz... aż tu nagle zapowiedź reaktywacji, ale ja poczekam na konkrety;)
OdpowiedzUsuńNo proszę, proszę...
OdpowiedzUsuńDla przyjaciół zawsze otwarte :-)
Buziaki Aniu
Krzysiu- ej, a gdzie wiara we mnie?
OdpowiedzUsuńCo do reszty to Ty już wiesz co;p
Kasiu - :*